در مجالی که برایم باقیست ، باز همراه شما مدرسه ای می سازیم ، که خرد را با عشق ، علم را با احساس ، و ریاضی را با
شعر ،دین را با عرفان ، همه را با تشویق تدریس کنند ، لای انگشت کسی ، قلمی نگذارند ، و نخوانند کسی را حیوان ، و
نگویند کسی را کودن ، و معلم هر روز، روح را حاضر و غایب بکند ، و به جز ایمانش ، هیچکس چیزی را حفظ نباید بکند
مغزها پرنشود چون انبار ، قلب خالی نشود از احساس ، درس هایی بدهند ، که به جای مغز، دلها را تسخیر کند ،واز کسی
نپرسند ، پدرت کارش چیست .......