مرثیه شهید دکتر مصطفی چمران برای دکتر علی شریعتی

ای علی ؛ همیشه فکر می کردم که تو بر مرگ من مرثیه خواهی گفت و چقدر متاثرم که اکنون من بر تو مرثیه می خوانم ای علی همراه تو به حج می روم در میان شور و شوق ، در مقابل ابهت و جلال محو می شوم اندامم می لرزد و خدا را از دریچه چشم تو می بینم.

ای علی؛ شاید تعجب کنی اگر بگویم که همین هفته گذشته که به محور جنگ "بنت جبیل" رفته بودم و چند روز را در سنگرهای متقدم "تل مسعود" در میان جنگندگان "امل" گذراندم فقط یک کتاب با خودم بردم  و آن کویر تو بود. کویری که یک عالم معنی و غنا داشت‌، و مرا به آسمان ها می‌برد و به ازلیت و ابدیت متصل می‌کرد، کویری که در آن آوای عدم را می‌شنیدم‌، از فشار وجود می‌آرامیدم‌، به ملکوت آسمان پرواز می‌کردم و در دنیای تنهایی به درجه وحدت می‌رسیدم.

.

قسم به غم که تا روزگاری که دریای غم بر دلم موج می‌زند‌، ای علی تو در قلب من زنده و جاویدی‌.

29خرداد و31خرداد شهادت دو اسوه مقاومت وایثار روحشان شاد راهشان پررهرو باد