روز مادر مبارک باد

 

 مادر ای سرسبزترین بهار هستی ؛ باران طراوت الهی ؛ دریای وسیع مهربانی؛

   سرشار از گذشت و الفت  روزت مبارک

گویند مرا چو زاد مادر / پاکیزه چو شبنم سحر زاد
پاکیزه بزاد و پاک پرورد / رحمت به روان مادرم باد

لبخند نهاد بر لب من / یعنی که به خلق مهربان باش
دستم بگرفت و پا به پا برد / یعنی که به راه حق روان باش
/
یک حرف و دو حرف بر زبانم / بنهاد که نغمه ساز باشم
شاعر شوم و چو نغمه ی خویش / افسون گر و دلنواز باشم

شبها بر گاهواره ی من / بنشست و زخواب خوش حذر کرد
یعنی که برای خاطر دوست / از راحت خود توان گذر کرد

هر صبح به آب چشمه ی عشق / بنهاد و بداد شست و شویم
تا شهره شوم به تازه رویی / با اشک سحر بشست رویم

شب چون سر کوچکم به نرمی / بر سینه ی گرم او فروخفت
از شیشه فرشتگان شنیدند / کاهسته هنوز قصه می گفت

او رفت و کنون به هستی من / هر نقش نکو که هست از اوست
افسوس که نیست تا بگویم / تا هستم و هست دارمش دوست

مبهوتم  که چه نامی بر تو نهم که تاکنون با آن صدایت نکرده باشم ولی هرگز جوابی نشنیدم بی اختیار سر به خاکت می نهم و در حالی که قطرات گرم سرشکم  بر آن می غلتید می گویم  مادر... ..مادر.....هیچ کلمه ای بهتر از آن نیافتم حتی اگر جوابی هم نشنوم .............................