ده عادت بد در سخنرانی

کارماین‌گالو، نویسنده کتاب «ده راز ساده بزرگترین تجار جهان» در کتاب خود ده عادت بد سخنرانی را که مانعی بر سر راه برقراری ارتباط بین سخنرانان و مخاطبانشان است، معرفی کرده است.

سخنرانان، می‌توانند بدترین دشمنان خود باشند

1- از روخوانی

کسانی‌که در برقراری ارتباط با مخاطبان خود موفقند، هرگز از روی دست‌نوشته، یادداشت یا اسلاید نمی‌خوانند. اگرچه مراجعه به نوشته‌ها گاه‌به گاه مورد پذیرش است، اما از روخوانی مستقیم، آن هم از روی نوشته‌هایی از پیش آماده شده به هیچ‌وجه پذیرفته نیست. این موضوع باعث می‌شود ارتباط بین گوینده و مخاطب مخدوش شود.
چه باید کرد؟
منبع و مرجع سخنرانی خود را طوری مطالعه کنید که محتوای آن را به‌طور کامل در ذهن خود نگاه دارید تا بتوانید بدون خواندن نوشته آنها را بازگو کنید.

2- اجتناب از نگاه چشم در چشم

کسانی‌که در برقراری ارتباط موفقند، می‌دانند که نگاه چشم در چشم برای ایجاد اطمینان، مقبولیت و تفاهم بسیار حیاتی است. بسیاری از متخصصان تجارت عادت دارند که هنگام سخن گفتن به هر چیزی نگاه کنند غیر از مخاطبان خود، چیزهایی که در موفقیت آنها هیچ تاثیری ندارد مانند دیوار، میز یا کامپیوتر.
چه باید کرد؟
سعی کنید در طول حداقل 90درصد از زمان سخنرانی خود به چشمان شنوندگانتان نگاه کنید. خوب است گاهی هم به نوشته‌ها و اسلایدهایتان نگاه کنید اما اینکار باید تنها چند ثانیه طول بکشد تا شما بتوانید مرحله بعد سخنرانی‌تان را به یاد آورید. شما برای شنوندگان تان سخنرانی می‌کنید. پس آنها را مخاطب قرار دهید نه اسلایدهایتان را.

3 - بد لباسی

اگر به لباس سخنرانان موفق دقت کنید متوجه تفاوت پوشش آنها با سایرین می‌شوید. امکان ندارد کسی بتواند ادعا کند که سخنران معروف، دونالد ترامپ را در هنگام سخنرانی با لباسی غیر از کت و شلوار رسمی دیده است. او حتی در یک مسابقه گلف هم، یک میلیاردر به‌نظر می‌رسد. بسیاری از رهبران تجاری جهان مایلند لباس‌هایی در سطح پایینتر از سمت و موقعیت خود بپوشند. آنها در انظار با بلوزهای ارزان‌قیمت، کفش‌های کهنه و لباس‌هایی که به انداز تنشان نیست، ظاهر می‌شوند.
چه باید کرد؟
یک فروشگاه لباس با فروشنده‌ای پیدا کنید که بتوانید به توصیه‌هایش در زمینه انتخاب لباس اطمینان کنید. همیشه سعی کنید لباس‌هایی مناسب فرهنگتان بپوشید اما نوع لباس‌هایتان کمی بهتر از سایرین باشد.

4 - لرزش، تکان و بهم مالیدن دست‌ها

با کاهش حرکات و رفتار کوچک اما آزاردهنده می‌توانید به جمع سخنرانان موفق وارد شوید. لرزش دست‌ها، بازی با سکه‌ای که در دست دارید و حرکت بدنتان به جلو و عقب همه نشان‌دهنده حالت‌های عصبی یا عدم اطمینان شما است. این عادت‌ها نشان‌دهنده عدم اطمینان سخنگو است.
چه باید کرد؟
راه‌حل ساده است. از لرزش، تکان و به هم مالیدن دست‌ها اجتناب کنید! از سخنرانی‌هایتان فیلمبرداری و گاهی با مراجعه به آنها در عادت‌های بد خود دقیق شوید تا بتوانید آنها را کاهش دهید.

5 - تمرین نداشتن پیش از سخنرانی

کسانی که در برقراری ارتباط با مخاطبان خود موفقند، همیشه موضوعات مهم سخنرانی خود را تمرین می‌کنند. بدترین سخنرانی‌ها آنهایی است که از فقدان تمرین کافی سخنگو رنج می‌برند.
چه باید کرد؟
یکی از سخنرانان موفق به نام جان چمبرز که مدیرعامل شرکت سیسکو است همیشه ساعت‌ها وقت صرف تمرین سخنرانی‌هایش می‌کند. از مرجع و منبع موضوع مورد بحثش گرفته تا اسلایدها و زمان اختتام سخنرانی همه مورد تمرین قرار می‌گیرد. یعنی آمادگی تا حد ممکن، اما حتما کارساز است.

6 - ایستادن در خدمت شنوندگان

کسانی که در برقراری ارتباط با شنوندگان خود موفقند، رفتاری خشک و رسمی از خود نشان نمی‌دهند. ایستادن در خدمت شنوندگان مانند سربازی که منتظر دستور است، شاید برای ارتش موفقیت‌آمیز باشد اما واقعیت این است که سخنرانی را کسالت‌بار و خسته‌کننده می‌کند.
چه باید کرد؟
در سخنرانی خود حرکت کنید، قدم بزنید و از حرکات دست استفاده کنید. سخنرانان موفق کسانی هستند که صدا و حرکات بدنشان مدام در حال تغییر است.

7 - خواندن نکات مهمی که هدف را نشانه می‌گیرند

سخنرانان بزرگ می‌دانند که مخاطبانشان از توانایی خواندن برخوردارند. بنابراین نکات مهمی را که چون گلوله‌ای بر هدف هستند برای مخاطب خود از روی اسلاید کلمه به کلمه نمی‌خوانند. واقعیت این است که اسلایدها (یا هر ابزار دیداری دیگر) تنها به عنوان مکملی بر سخنان سخنران مورد استفاده قرار می‌گیرند.
چه باید کرد؟
بر روی اسلایدها کلمات زیادی ننویسید. بهترین مقدار کلمات چهار کلمه در خط افقی و شش خط عمودی است. در مورد اسلایدهایی که محتوای بیشتری دارند سعی نکنید همه کلمات آنها را برای بینندگان آنها، از رو بخوانید. اطمینان داشته باشید که شنوندگان سخنرانی شما خودشان می‌توانند اسلایدها را بخوانند.

8 - طولانی بودن سخنرانی

آنان که در سخنرانی‌های خود تاکنون موفق بوده‌اند به این نکته واقفند که رهبری نیازمند توانایی انتقال، پیامی با قدرت و شفافیت کافی است که در عین‌حال موجز نیز باشد. مطالعات نشان داده است که شنوندگان پس از حدود 18 دقیقه تمرکز خود را از دست می‌دهند. بسیاری از رهبران بر این باورند که هر چه مدت سخنرانی‌شان بیشتر باشد، سخنانشان با اهمیت‌تر جلوه می‌کند. در حالی‌که باور شنوندگان این است که حقایق کوتاه است و حواشی ربطی به حقایق ندارد.
چه باید کرد؟
سعی کنید هر چه را که می‌گویید ویرایش کنید و ببینید آیا سخنی را که ظرف 30 دقیقه گفتید می‌توانستید ظرف 5 دقیقه بازگو کنید؟ امروزه همه راه‌های ارتباطی از پست الکترونیکی تا مکالمه تلفنی کوتاهتر شده‌اند.

9 - از دست دادن هیجان

کسانی در سخنرانی موفقند که بتوانند توجه شنوندگان را به خود معطوف کنند. شنوندگان اولین و آخرین چیزی را که می‌گویید به خاطر خواهند داشت. اما نگران نباشید اگر می‌خواهید کاری کنید که همه سخنانتان به یادها بماند راه‌حلی وجود دارد.
چه باید کرد؟
به شنوندگانتان بگویید که چرا باید نسبت به محتوای سخنانتان هیجان داشته باشند. به مخاطبانتان دلیلی برای دنبال کردن سخنانتان بدهید.

10 - اختتام سخنرانی بدون نکته مهم

اگر به پایان سخنرانی‌های موفق دقت کنید، متوجه می‌شوید که در آنها سخنران با اشاره‌ای به موضوعی الهام‌بخش و مهم، سخنرانی را خاتمه می‌دهد.
اغلب افراد تصور می‌کنند که وسط سخنرانی‌ همان زمانی است که باید محتوای مهم سخنرانی خود را بگویند. البته ممکن است اینطور باشد اما فراموش نکنید که اغلب شنوندگان هنگام خارج شدن از محل سخنرانی، سخنانی را که در پایان گفته شد به یاد می‌آورند.
چه باید کرد؟
آنچه را که در سخنرانی بیان کردید خلاصه کنید و در پایان بیاورید اما فراموش نکنید باید نکته‌ای را که آنها نمی‌دانند و باعث تعجبشان می‌شود برای بخش پایانی بگذارید.

منبع http://www.modir.ir/